terug naar Nanchang

Gisteren hebben we alle dingen gedaan die we in Nanfeng, de geboorteplaats van Mei-Lynn, wilde doen. Omdat het niet een plaats is waar veel valt te beleven en de bedden overeenkomen met planken hebben we gisteren geregeld dat we een dag eerder terug zouden gaan naar Nanchang.

Maar voordat het zover was moesten er eerst een aantal dingen nog gedaan worden. Allereerst moest er een wedstrijd Nederland - Uruquay gekeken worden, ook al was dat 's nachts om 2:30. Opa en Jelle hebben samen de wekker gezet en ook Richard is 's nachts verhuisd naar de andere kamer. Mei-Lynn en ik vonden dat toch wat teveel van het goeden en zijn "lekker" in bed blijven liggen. Met de rust was het echter wel gedaan want overal werd er naar de wedstrijd gekeken en dat was ook duidelijk te horen. Niet dat er veel van te verstaan viel. Zoals Jelle zei was het een mooie wedstrijd maar moest het commentaar door hen zelf verzorgd worden. Spannend was het in ieder geval en na iedere keer juichen wist ik dat we weer een beetje dichter bij de eindstreep waren. Om 4:15 was de rust uiteindelijk weer teruggekeerd, maar van de adrenaline konden de heren niet slapen.

Ook de chauffeur en onze gids hebben de wedstrijd gevolgd. Ze waren superenthousiast dat Nederland door is, net als wij. De chauffeur was echter nog te moe om zijn bed uit te komen, dus voor het ontbijt moest er een tentje dichter bij het hotel gezocht worden. Ontbijt smaakten overigens prima.

Na het ontbijt geld wisselen. Was toch wat minder eenvoudig dan we dachten dus de chauffeur werd zijn bed uitgetrommeld om ons te rijden naar de stad. Daar na 101 formulieren te hebben ingevuld waren we weer euro's armer, maar Yuans rijker.

Omdat we niet eerder dan 13:00 konden vertrekken, dan waren Mei-Lynn haar jurken en de overhemden van de mannen klaar, zijn we maar wat door de omgeving gaan touren. Een prachtige, heuvelachtige omgeving met overal sinaasappelplantages. Aangezien de regen op een gegeven moment zo heftig werd dat het zicht te slecht werd (in combinatie met de fitheid van de chauffeur) zijn we nog maar terug gegaan naar het hotel om daar te wachten. Nog even lekker een Hollands bakkie gedaan en opa naar de voetmassage en de tijd was om.

De jurken zijn prachtig geworden, de overhemden ...., ach die zien jullie thuis wel (of niet).

Tijdens de mooie rit terug naar Nanchang hebben we de laatste resten van de overstroming nog gezien. Die worden overigens goed aangepakt. Er worden 100-en vrachtwagen met rotsen en puin aangereden (continue stroom) om de dijken weer dicht te krijgen.

Inmiddels is het 22:00 's avonds. Opa ligt in bed te lezen (misschien haalt hij de 2 blz. of misschien niet, ligt er aan hoe snel hij in slaap valt). Richard en de kinderen zijn heerlijk aan het zwemmen. We hebben het echt gezellig en goed samen.

Liefs Bea